Groeihormoondeficiëntie is een aandoening waarbij de hypofyse onvoldoende groeihormoon produceert. Dit kan zowel bij kinderen als bij volwassenen voorkomen. De behandeling bestaat uit injecties met een kunstmatig groeihormoon, een behandeling die gedurende meerdere jaren moet worden volgehouden. De therapietrouw van patiënten speelt een belangrijke rol bij werkzaamheid van de behandeling op lange termijn. Uit meerdere internationale onderzoeken, maar ook uit een rapport van het UMCG blijkt dat de therapietrouw bij groeihormoongebruik suboptimaal is. Hoe komt dat? En belangrijker misschien: hoe kan de therapietrouw bij groeihormoongebruik geoptimaliseerd worden?